|
|
|||||
|
|||||
|
|||||
| RAČUNARI |
|
Hard-disk (priredila: Sanja Jović) |
|
Svim korisnicima personalnih računara dobro je poznat termin "hard-disk" ili tvrdi disk, koji je neizbežna komponenta svih savremenih računara. Hard-disk, kako se najčešće naziva i kod nas, služi za memorisanje svih vrsta podataka koje korisnik želi da sačuva na svom računaru prenevši ih sa mreže ili stvarajući ih na svom računaru. Podaci zabeležani i sačuvani na hard-disku mogu biti i obrisani. Na hard-disku se pre svega nalazi zabeležen operativni sistem računara. Pored toga, na savremenim hard-diskovima može da se zapiše (a zatim i obrađuje) količina podataka koja ne može da stane ni na više desetina CD-a, t.j. takozvanih kompakt-diskova.
Izgled računarskog hard-diska Beleženje i iščitavanje ubeleženih podataka zasnovano je na elektronskom manipulisanju magnetnim promenama na tankim okruglim pločama koje se nalaze unutar tvrdog diska. Savremeni hard-diskovi su veličine manje džepne knjige, a u njima se, poređane jedna do druge, nalaze aluminijumske ploče prekrivene velikim brojem sitnih magnetnih zrnaca. Iznad i ispod svake ploče nalazi se "glava" njenog magnetnog pisača koji može da služi i kao čitač. Čitač, odnosno pisač, podseća na ručku gramofona, tj. nosač gramofonske igle, ali za razliku od njegovog funkcionisanja, čitači tvrdog diska lebde iznad svojih ploča na rastojanju koje je 5 000 puta manje od debljine prosečne ljudske dlake. Sa tako malog rastojanja (manjeg od dva stota dela mikrona) vrši se čitanje stanja magnetnih zrnaca na odgovarajućoj ploči, ili pak pogodno namagnetisavanje odnosno razmagnetisavanje istih zrnaca pomoću električnih struja koje protiču kroz glavu pisača/čitača. |
